دومینیکا بر روی نقشه جهان: جزئیاتی درباره این کشور که سرمایه گذاران خارجی باید پیش از دریافت پاسپورت آن بدانند

غواصی، پیاده روی در کوهستان، تورهای اسب سواری، چشمه های آب گرم، دریاچه های کوچک جوشان و سواحلی با ماسه های سیاه... دومینیکا طیف گسترده ای احساسات را در اختیار مشتاقان تعطیلات فعالانه و عاشقان زندگی آرام قرار می دهد. امروزه این جزیره هم علاقمندان به پدیده های عجیب و ناآشنا را جذب خود می کند و هم بازرگانان متمول را.

دومینیکا جزیره ای عجیب و غریب در مجموعه جزایر کوچک تر آنتیل در دریای کارائیب است

دومینیکا یک کشور-جزیره است که در شرق دریای کارائیب قرار دارد. مناطق کوهستانی در این کشور بسیار متداول هستند و همچنین چندین آتشفشان غیر فعال در این جزیره وجود دارند. یکی از آنها Morne Diablotins نام دارد که با ارتفاع 1447 متر بلندترین قله جزیره دومینیکا می باشد.

به دلیل وجود محیط طبیعی بکر و دست نخورده دومینیکا، از این کشور اغلب با عنوان «جزیره طبیعت کارائیب» یاد می شود. فیلم معروف «دزدان کارائیب» نیز در این جزیره فیلم برداری شده است. بخش اعظم دومینیکا از جنگل های استوایی، ذخایر طبیعی و پارک های ملی تشکیل شده است. دریاچه هایی در دهانه کوه های آتشفشان و آبشارهای متعددی در این جزیره وجود دارند. میانگین دمای هوا در ماه 27 درجه سانتیگراد است. بادهایی که از سمت اقیانوس می وزند، تحمل گرما را راحت تر می کنند. تقریباً تمام بارش باران در اواخر فصول بهار و پائیز رخ می دهد. در طول این مدت ممکن است باران ها و طوفان های استوایی نیز رخ دهند.

پایتخت دومینیکا، روسو آهن ربایی برای جذب توریست های ثروتمند و مهد فرهنگ و سنت های محلی است. این شهر در 15 سال اخیر میزبان فستیوال جهانی موسیقی Creole بوده است. معماری روسو دارای ویژگی های استعماری است که با سبک خانه های جدید مدرن در تضاد است. مروارید پایتخت باغ های بوتانیک و باغ هایی است که در نزدیکی ساختمان پارلمان قرار دارند و مملو از گونه های گیاهی استوایی بدیع هستند.

شرایط زندگی در دومینیکا: حمل و نقل، آموزش و درمان

می توان از طریق هوایی یا دریایی به دومینیکا رفت. دو فرودگاه در این کشور وجود دارند: فرودگاه Melville Hall و Canefield. از اروپا یا آمریکا پرواز مستقیم به دومینیکا وجود ندارد و به همین دلیل، تنها از طریق جزایر همسایه آنتیگوا، مارتینیک و سایر جزیره ها می توان می توان به این کشور رفت.

دومینیکا به شبکه حمل و نقل توسعه یافته خود می بالد. میان مراکز اصلی جمعیت، اتوبوس ها مشغول به کار هستند. تاکسی محبوب ترین وسیله حمل و نقل در دومینیکا می باشد. می توانید در این جزیره ماشین هم اجاره کنید، اما باید گواهینامه رانندگی محلی اخذ کنید که 12 دلار هزینه دارد.

بر طبق قانون اساسی دومینیکا، آموزش متوسطه اجباری در اختیار فرزندان زیر 16 سال قرار می گیرد. در این جزیره مدارس ابتدایی و متوسطه و یک کالج فنی وجود دارند. آموزش با هزینه دولت و جوامع مذهبی محلی فراهم می گردد. سیستم آموزش دومینیکا بر طبق مدل آموزشی بریتانیا می باشد.

امروز موسسات آموزش عالی بزرگ زیادی در دومینیکا وجود دارند: دانشکده پزشکی در روسو، موسسه اکولوژی دریایی استوایی و دانشکده بیولوژی دریایی در ماهات. با این وجود آموزش عالی در دانشگاه های بریتانیا، آمریکا و سایر کشورهای حوزه کارائیب نیز در دسترس افراد محلی قرار دارد.

دومینیکا خدمات پزشکی خوبی فراهم می کند، اما بیمارانی که نیاز به درمان جدی داشته باشند، به مارتینیک یا باربادوس منتقل می شوند. از آنجایی که بیمه درمانی در دومینیکا وجود ندارد، هر فرد باید بیمه درمانی انفرادی از یک شرکت بیمه تهیه نماید.

شرایط اقتصادی

اقتصاد دومینیکا بر پایه کشاورزی است. محصول صادراتی اصلی این جزیره موز است. دومینیکا مرکبات، کاکائو، تمباکو و نارگیل نیز صادر می کند. بخش کلیدی صنعت این کشور معدن سنگ آهک و سنگ خارا می باشد. کارخانه های تولید صابون و سایر نیازهای اولیه نیز در این جزیره یافت می شوند.

توریسم در دومینیکا به اندازه سایر کشورهای حوزه کارائیب توسعه یافته نیست: این وضعیت را می توان با عدم وجود فرودگاه های بین المللی در این جزیره توضیح داد. با این حال میزان توریست ها به صورت مدام در سال های گذاشته افزایش یافته است. گردشگری با کشتی های تفریحی کروز و اکوتوریسم باعث جذب توریست ها به دومینیکا می شود. بر طبق آمار رسمی، هر سال حدود 80 هزار نفر از کشور دومینیکا بازدید می نمایند.

آب و هوا به طور جدی بر اقتصاد دومینیکا تاثیر می گذارد. در سال 2015، طوفان استوایی اریکا خسارات شدیدی را بر کشاورزی و توریسم این کشور برجا گذاشت. در پائیز 2017، دومینیکا مورد حمله دو تندباد آتلانتیکی قرار گرفت. نخست وزیر روزولت اسکریت می گوید طوفان های ایرما و ماریا تاثیر منفی عظیمی بر اقتصاد و زیرساخت های این جزیره داشته اند.

آمار صدور پاسپورت تحت برنامه تابعیت دومینیکا از طریق سرمایه گذاری

برنامه صدور پاسپورت این کشور در سال 1993 آغاز به کار نمود. قیمت های جذاب، طیف گسترده مزایا، پردازش آسان و سریع- عجیب نیست که این برنامه در میان سرمایه گذاران خارجی به محبوبیت رسیده است. متقاضیانی از ایران، عراق و یمن می توانند برای اخذ تابعیت دومینیکا اقدام نمایند. به علاوه، نرخ عدم پذیرش در این برنامه فقط 2 درصد است. در طی مدت زمان وجود این برنامه، برنامه اخذ تابعیت دومینیکا از طریق سرمایه گذاری به بهترین انتخابی تبدیل شده که توسط آژانس های مهاجرتی متعددی به متقاضیان پیشنهاد می گردد.

در رتبه بندی مدیریت ثروت حرفه ای که توسط گروه رهبری Financial Times تهیه شده، دومینیکا رتبه اول را به خود اختصاص داد و بالاتر از 11 کشور دیگر قرار گرفت. در این رتبه بندی پارامترهای زیر مد نظر قرار گرفتند: قابلیت دسترسی به برنامه، سهولت پردازش مدارک و پروسه بررسی صحت اطلاعات ارائه شده، عدم وجود شرط حضور دائمی در کشور و غیره. البته این رتبه بندی پیش از آن صورت گرفت که آنتیگوا و باربودا نیز مانند سنت کیتس و نویس هزینه برنامه تابعیت خود را کاهش داد.

دولت دومینیکا به ندرت آمار صدور پاسپورت را فاش می کند. از زمان آغاز این برنامه در دسامبر 2013، حدود 12 هزار متقاضی به تابعیت کشور دومینیکا درآمده اند. در ماه مه 2017، سناتور بنوآ ذکر کرد که برنامه مهاجرتی دومینیکا منجر به جذب 50 میلیون دلار به بودجه این کشور شده است.

برنامه تابعیت دومینیکا از طریق سرمایه گذاری یک منبع اصلی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در اقتصاد کشور دومینیکا می باشد. در ماه مه 2017، 50 میلیون دلار از 150 میلیون دلار بودجه دولت این کشور از طریق این برنامه به دست آمد. 

تابعیت دومینیکا فرصتی نویدبخش برای افراد متمول است

دولت دومینیکا علاقمند به جذب سرمایه گذاران خارجی است که سرمایه گذاری های آنان در توسعه اقتصاد و زیرساخت های ملی این کشور و در ساخت پروژه های جدید املاک مشارکت می کند.

تابعیت دومینیکا امکان سفر بدون ویزا به 119 کشور جهان، حمایت از سرمایه ها، بار مالیاتی پایین، فرصت دریافت ویزاهای بلند مدت آمریکا و کانادا را فراهم می کند و پناهگاه امنی خارج از وطن برای دارندگان پاسپورت دومینیکا ایجاد می کند.